All-in salaris, vakantiedagen en verjaring

Op grond van art. 7:634 BW heeft een werknemer wettelijk minimaal recht op viermaal de overeengekomen arbeidsduur aan vakantieuren en behoudt de werknemer op grond van artikel 7:739 BW gedurende deze vakantie recht op loon. De op grond van deze bepalingen toe te kennen vakantiedagen worden de wettelijke vakantiedagen genoemd. Toekenning van meer dan het wettelijk minimum is natuurlijk toegestaan. Die dagen worden dan bovenwettelijke vakantiedagen genoemd. Het navolgende ziet louter op de wettelijke vakantiedagen en geldt niet voor eventueel toegekende bovenwettelijke dagen.

Van artikel 7:734 BW afwijkende afspraken zijn nietig op grond van art. 7:645 BW. Een afspraak dat het recht op vakantie is inbegrepen in een all-in salaris is om die reden nietig omdat een dergelijke afspraak de werknemer niet prikkelt om daadwerkelijk vakantie op te nemen.

In de Nederlandse arbeidswetgeving is bepaald dat wettelijke vakantiedagen die niet binnen zes maanden na afloop van het kalenderjaar worden opgenomen vervallen, tenzij de werknemer redelijkerwijs niet in staat is geweest om ze op te nemen. Het Europese Hof heeft enkele jaren geleden evenwel geoordeeld dat het weliswaar de verantwoordelijkheid is van de werknemer om zijn wettelijke vakantiedagen tijdig op te nemen, maar dat de werkgever:

1. er concreet en in alle transparantie voor moet zorgen dat de werknemer daadwerkelijk de mogelijkheid heeft om zijn jaarlijkse vakantie met behoud van loon op te nemen
2. de werknemer er zo nodig formeel toe moet aanzetten ook daadwerkelijk vakantie op te nemen en
3. de werknemer tijdig en op duidelijke wijze informeren over het mogelijk verval van de dagen.

Een werkgever die een all-in salaris met een werknemer afspreekt zal deze werknemer nooit aansporen om betaalde vakantie op te nemen. Een beroep van de werkgever dat niet tijdig opgenomen vakantiedagen zijn vervallen zal dan ook falen omdat de werkgever de werknemer er nooit op heeft gewezen dat (i) de werknemer recht had op de wettelijke vakantiedagen met doorbetaling van loon en (ii) deze vakantiedagen zouden vervallen indien de werknemer daar geen gebruik van zou maken.

Het vorenstaande betekent dat een werknemer met een all-in salaris na einde van de arbeidsovereenkomst dus altijd aanspraak zal kunnen maken op uitbetaling van niet genoten wettelijke vakantiedagen en de verjaringstermijn van vijf jaar gaat pas lopen na beëindiging van het dienstverband. Werkgevers doen er dus verstandig aan dergelijke afspraken niet (meer) te maken, en ex-werknemers die onder dergelijke afspraken hebben gewerkt kunnen dus binnen vijf jaar na het einde van hun arbeidsovereenkomst nog betaling van vakantiedagen vorderen.

Author:  Bas Westerhout