De wet bepaalt dat een arbeidsovereenkomst die ten minste drie maanden heeft geduurd wordt vermoed een omvang te hebben gelijk aan het gemiddelde aantal uren in de drie voorafgaande maanden. Een werknemer kan zich hierop beroepen indien (i) de omvang van de arbeid niet of niet eenduidig is vastgelegd of (ii) de feitelijke omvang van de arbeid structureel hoger is dan aanvankelijk overeengekomen.
In een recente uitspraak van de rechtbank Gelderland (ECLI:NL:RBGEL:2018:691) was het volgende aan de orde. Werknemer was al jaren als verpleegster werkzaam op basis van een nul-urencontract. Begin 2017 deelde zij haar werkgever mede dat zij voor het komende jaar aanspraak maakte op werk gedurende het aantal uren dat zij gemiddeld in 2016 had gewerkt (circa 60 uur per maand). Kort na deze mededeling kreeg zij van het ziekenhuis te horen dat zij niet meer zou worden opgeroepen. Daarop volgende een langdurige correspondentie zonder dat werknemer nog werkzaamheden verrichtte. In juni 2017 heeft werknemer het ziekenhuis gedagvaard. Het ziekenhuis trachtte in deze procedure het rechtsvermoeden te weerleggen, maar slaagde daar niet in. Het ziekenhuis werd veroordeeld om met terugwerkende kracht vanaf 1 januari 2017 tot de datum waarop de arbeidsovereenkomst rechtsgeldig wordt beëindigd het loon te betalen op basis van een arbeidsovereenkomst van 62,7 uur per maand te vermeerderen met de wettelijke rente en de wettelijke verhoging van 50% boete over het achterstallige salaris.
Een nul-urencontract lijkt dus aantrekkelijk, maar zodra in de praktijk een bepaald arbeidspatroon ontstaat, ontstaat ook een risico dat de werknemer daar rechten aan kan ontlenen. Het niet meer oproepen van de werknemer met een beroep op het nul-urencontract kan dan niet baten. De werkgever die op enig moment besluit een (lastige) werknemer niet meer op te roepen kan dus worden geconfronteerd met een aanzienlijke loonvordering en wettelijke verhogingen, zelfs wanneer daar geen enkele arbeidsprestatie meer tegenover heeft gestaan. Zo kan goedkoop als snel duurkoop blijken.
Author: Bas Westerhout
